Een Chinese les

Op moment van schrijven is bij mij het besef gekomen dat mijn exchange tegen zijn einde loopt. Op 6 januari in het nieuwe jaar vlieg ik terug naar Nederland, waar de colleges op Erasmus dan alweer zijn begonnen. Het einde van mijn bachelor komt in zicht. In de resterende tijd in Shanghai heb ik ook tentamens van SUFE. Toch is het mij en Terri gelukt om nog één reis te plannen tussen twee tentamens in. Ik kreeg van verschillende mensen (lees: familieleden) de vraag of er nog gestudeerd werd in China of alleen gereisd. Natuurlijk wordt er ook gestudeerd, maar gelukkig is er veel vrije tijd om te reizen en andere leuke dingen te doen. Het is alleen niet zo interessant om constant over de studie te schrijven. Toch zal ik deze keer wat meer daarover schrijven.

Op 1 december organiseerde mijn universiteit een wedstrijd voor studenten van de Chinese taal. Hierin moesten alle deelnemers een stukje voorbereiden in het Chinees. Voor deelnemers van mijn niveau, niveau 1, kwam dat neer op het opdragen van een gedicht. Ik droeg het gedicht Shijing Guanju op (wie kent ‘m niet). Deelnemers van hogere niveaus mochten zelf kiezen wat ze deden en hielden soms een verhaal van wel een halfuur. Het werd een lange middag zoals je begrijpt. Gelukkig was het wachten niet voor niks, want ik mocht de derde prijs van mijn niveau ophalen. Mijn lerares was heel trots, want een andere student van haar had de eerste prijs gewonnen bij het tweede niveau. Mijn lerares had overigens vorig jaar ook studenten uit Nederland, dus ze wil graag ons in Rotterdam opzoeken komende zomer. Daarom is ze nu alvast wat Nederlands aan het leren. Althans, de getallen van 1 tot en met 10 oefent ze. Dat is in de Nederlandse Chinese restaurants nog niet voldoende...

De Chinese taal is een vocale taal. Iedere klank kan op vier verschillende manieren worden uitgesproken. De vier tonen zijn ā, á, ǎ en à. Het accent geeft aan op welke hoogte je de klank uitspreekt. Dus á begint laag en eindigt hoog. Deze tonen zijn essentieel, een andere toon geeft vaak een andere betekenis. Om te illustreren hoe cruciaal dit kan zijn een voorbeeld: mǎ (马) betekent paard en mā (妈) betekent moeder. Geen onbelangrijk verschil. Dit leidt ook niet zelden tot verwarring tussen de Chinezen zelf. Zo betekent mǎi (买) bijvoorbeeld kopen, maar mài (卖) juist vérkopen. Ook de Chinese karakters lijken hier erg veel op elkaar. Dit maakt het voor een buitenstaander alleen maar lastiger om de taal te leren. Gelukkig is het dan te des te beter als het wél lukt...

In plaats van China dacht ik met mijn kamergenoten op 5 december weer even aan Nederland. Naast dat Shanghai zijn eigen intocht van Sinterklaas heeft, hebben wij op deze gure herfstavond pakjesavond gevierd. Niet rond het haardvuur of verwarming, want dat kent men niet in Shanghai. Ook surprise konden wij niet doen, want we wisten niet waar we knutselmateriaal konden kopen. Het werd dus een ouderwets lang gedicht met cadeautje voor Hollandse maximumprijs. Zoals vanouds was de één wat minder tevreden met zijn cadeau en/of gedicht als de ander. Over Hollandse prijzen gesproken, de week voor Sinterklaas vierde commercieel Shanghai Black Friday. In een studentenbar bij de universiteit (waar je altijd normale prijzen betaalt), kon je voor 1 yuan een pul bier halen en voor 10 yuan een burrito. Ter vergelijking: 1 yuan is ongeveer 13 eurocent. De Amerikaanse feestdagen zijn dus zo slecht nog niet in Shanghai.

Ik begon met schrijven over de reis die Terri en ik gaan maken tussen twee tentamens in. Deze zal leiden van de oude Nederlandse kolonie Xiamen, naar het mooiste landschap van China in Yangshuo (Guilin) en tot slot een rondreis door de Yunnan provincie, die bekend staat om het platteland en de rijstterassen. Met dit mooie vooruitzicht ga ik dinsdag mijn eerste tentamen maken. Uiteraard schrijf ik volgend verslag over de rondtrip!